ο Διοσκουρίδης την ονομάζει σάμψυχο ή αμάρακον
και μας
λέει για αυτή στο τρίτο βιβλίο από το "περί ύλης ιατρικής":
είναι πόα με πολλά κλωνάρια η οποία έρπει στη γη
με φύλλα χνουδωτά και στρογγυλά όμοια με της λεπτόφυλλης καλαμίνθης...
πολύ αρωματική και θερμαντική η οποία πλέκεται και σε στεφάνια...
το αφέψημά της ενδείκνυται να πίνεται από όσους έχουν
υδρωπικία στο αρχικό στάδιο...
δυσουρία και
κολικούς...
σε βύσμα προκαλούν την έμμηνο ρύση...
γίνονται κατάπλασμα μαζί με αλάτι και ξύδι στο τσίμπημα του σκορπιού ενώ
αν ανακατευτούν με έμπλαστρο κεριού μπαίνουν πάνω στα διαστρέμματα και
με τον ίδιο τρόπο ανακατεύονται με έμπλαστρο κεριού για τα πρηξίματα ενώ
γίνονται κατάπλασμα μαζί με άχνη κριθαλεύρου για τις φλεγμονές των ματιών...
προστίθενται και στα καταπλάσματα που διώχνουν την κόπωση και
στα μαλακτικά για να θερμαίνουν...
thalia
*Οι πληροφορίες που παρέχονται στο blog αυτό έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δε μπορούν να αντικαταστήσουν τη γνωμάτευση ή την επίσκεψη σε γιατρό ή σε άλλον ειδικό της υγείας
