Ξεκινάμε την μικρή μας ιστορία από μία …γκραβούρα του 1758.
Απεικονίζει το «θεάρεστο» έργο του ξηλώματος αρχαιοτήτων από ξένους «φίλους περιηγητές» ενός ναού κοντά στην θάλασσα. Πρόκειται, σύμφωνα με την γκραβούρα, για τον ναό της Δήμητρας και της Κόρης (και εδώ το όνομα του ναού έχει πιθανολογηθεί από επιγραφή που βρέθηκε στην ευρύτερη περιοχή).
Τα κομμάτια του ναού, φορτώνονται άμεσα στα πλοία που βρίσκονται δίπλα στον ναό…
Φεβρουάριος 2014
Πού είναι αυτός ο ναός, όμως; Πάντως όχι κάπου που να μπορεί κανείς, ακολουθώντας τις πινακίδες ή τους οδηγούς να τον εντοπίσει εύκολα. Και αυτό επειδή δεν υπάρχουν ούτε πινακίδες, ούτε καταχωρήσεις…
Με έναν γνώστη της περιοχής, ξεκινήσαμε την εξερεύνησή μας με σκοπό να βρούμε τα ίχνη αυτού του ιερού. Ακολουθώντας μία σχετικά μικρή διαδρομή, η οποία περιελάμβανε και περπάτημα μέσα στο νερό ενός παρακείμενου μικρού χειμάρρου, φτάσαμε σε έναν πανέμορφο, μικρό, μερικώς περιφραγμένο, ανοικτό και προσβάσιμο χώρο όπου μας περίμενε μία ευχάριστη έκπληξη…
Μπροστά μας, βλέπαμε την καλοδιατηρημένη βάση ενός αρχαίου κτηρίου, με κομμάτια κιόνων να στέκονται τοποθετημένα στις θέσεις τους σχηματίζοντας ένα τέλειο ορθογώνιο σχήμα…
Όλο το κτήριο βρισκόταν κάτω από το επίπεδο του εδάφους, λόγω της ανασκαφής προφανώς και μέρος του ήταν καλυμμένο με νερό. Όπως μας είπε και ο οδηγός μας, τις ημέρες που βρέχει, όλο το οικοδόμημα βυθίζεται στα νερά του χειμάρρου…
Οι πληροφορίες που ακολουθούν από εδώ και πέρα, δεν είναι από επίσημα χείλη αλλά από έγκυρους συνομιλητές μας.
Οι αρχαιολόγοι δεν έχουν αποφασίσει αν πρόκειται για τον Ναό της Δήμητρας και της Κόρης, λόγω έλλειψης στοιχείων και ευρημάτων εντός του χώρου. Πολλοί, το ονομάζουν απλώς: Δωρικό Κτίσμα.
Αν και η απόσταση του από την θάλασσα είναι περίπου 2 με 3 χιλιόμετρα, στα χρόνια που ανεγέρθηκε, η γεωγραφία της περιοχής ήταν εντελώς διαφορετική και ο ναός ήταν δίπλα στο νερό…
Μερικές παρατηρήσεις:
1. Η τοποθεσία είναι πανέμορφη και τα κομμάτια του ιερού είναι εξόχως διατηρημένα (όσα υπάρχουν).
2. Μας αρέσει η εκδοχή του ιερού για την ταυτότητα του κτηρίου, όχι μόνο λόγω της ρομαντικής μας διάθεσης, αλλά εξαιτίας της προηγουμένως περιγραφείσης γκραβούρας: οι κίονες φαίνονται τεράστιοι, όπως και αυτοί στο σχέδιο του 1758. Ακόμη και οι λεπτομέρειες από τις βάσεις των κιόνων ταιριάζουν με αυτούς που είδαμε εμείς μπροστά μας. Επίσης, η απόσταση από την θάλασσα συμπίπτει με την τοποθεσία του ναού…
Και το ότι δεν έχουν βρεθεί ίχνη λατρείας, αυτό μπορεί να δικαιολογηθεί εύκολα αν κρίνουμε από την ζέση και το πάθος με τα οποία οι «φίλοι» μας στην γκραβούρα, κομματιάζουν τον ναό…
3. Δεν υπάρχει κανένας δρόμος που να οδηγεί στο ιερό. Ακόμη και αν καταφέρεις να το προσεγγίσεις, μπορεί να το προσπεράσεις εύκολα αφού είναι άριστα κρυμμένο πίσω από τις πυκνές καλαμιές…
Συμπερασματικά
Μπορεί να κατηγορηθούμε ότι τα στοιχεία μας δεν είναι ακριβή, ή ότι πλάθουμε ιστορίες από το πουθενά. Ας κατηγορηθούμε. Μας αρέσει να «ανακαλύπτουμε» τέτοιους πανέμορφους τόπους και μας αρέσει επίσης να δίνουμε την δυνατότητα σε όποιον γνωρίζει κάτι περισσότερο, ειδικό ή μη, να μας διαφωτίζει - μέσα από την δυνατότητα επικοινωνίας και σχολιασμού - και να μετατρέπει την άγνοια ή την ημιμάθειά μας σε πραγματική γνώση…
Έρευνα, κείμενο, φωτογραφίες: dimdom για το Εν Αθήναις
* Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like και κοινοποιήστε το στους φίλους σας!
Εν Αθήναις
Η ΛΙΣΤΑ ΜΟΥ
