Αμαζόνα με παντελόνια και ασπίδα, όπως βλέπουμε σε ένα αττικό αλάβαστρο, (περίπου 470 π.Χ.), το οποίο βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο!.. |
ΦΑΙΝΕΤΑΙ απίστευτο. Κι όμως είναι αληθινό!.. Οι αρχαίες Ελληνίδες, που είχαμε συνηθίσει να τις βλέπουμε σε διάφορες παραστάσεις ως φαινομηρίδες με λευκά αραχνοϋφαντα ιμάτια, εν τούτοις, υπήρχαν ορισμένες εξ' αυτών που φορούσαν … παντελόνια!!
Όποιος δει έναν αρχαίο αττικό αλάβαστρο του 470 π.Χ., το οποίο βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο, θα διαπιστώσει έκπληκτος μία αμαζόνα (*) με παντελόνια και ασπίδα, κάτι που προξενεί κατάπληξη στους σημερινούς Έλληνες και ιδίως τις Ελληνίδες!
Τι ήσαν, όμως, οι αμαζόνες;
Οι Αμαζόνες είναι γυναικείος λαός, που κατάγονται από το θεό του πολέμου Άρη και από τη Νύμφη Αρμονία. Τοποθετούν το βασίλειό τους στο Βορρά· είτε στις πλαγιές του Καύκασου είτε στη Θράκη είτε στη Νότια Σκυθία (στις κοιλάδες της αριστερής όχθης του Δούναβη). Κυβερνιούνται μόνες, χωρίς βοήθεια κανενός άντρα. Αρχηγός τους είναι μια βασίλισσα. Δεν ανέχονται την παρουσία αντρών, παρά μόνο αν είναι δούλοι για υπηρετικές εργασίες. Σύμφωνα με ορισμένες εκδοχές, τραυμάτιζαν τα αρσενικά παιδιά, μόλις γεννιόνταν, κάνοντας τα τυφλά και κουτσά. Σύμφωνα με άλλες εκδοχές τα σκότωναν και σε ορισμένες περιόδους ενώνονταν με ξένους, για να διαιωνίσουν το γένος τους κρατώντας μόνο τα παιδιά του θηλυκού φύλου. Από τα παιδιά αυτά έκοβαν ένα στήθος, για να μην ενοχλούνται κατά την εξάσκηση τους στο τόξο ή κατά τη χρήση του δόρατος, και από αυτή ακριβώς τη συνήθεια ερμήνευσαν το όνομα τους (α-μαζών: αυτή που δεν έχει στήθος). Το μεγαλύτερο πάθος τους ήταν ο πόλεμος.
Η θεά, που κυρίως τιμούσαν οι Αμαζόνες, ήταν φυσικά η Άρτεμη, της οποίας ο μύθος προσφέρει τόσα κοινά σημεία με το είδος ζωής που αποδίδουν στις Αμαζόνες, οι οποίες αγαπούσαν τον πόλεμο και το κυνήγι. Για το λόγο αυτόν σ' αυτές κάποτε αποδίδουν την ίδρυση της Εφέσου και το χτίσιμο του μεγάλου ναού της Άρτεμης .
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ:
Απολλόδ. Βιβλ. 2, 3, 2. 2, 5, 9 / Έπη. 1,16. Όμ., Ζ 186. Απολλ. Ρόδ., Αργ. 2, 96 κ.ε. και Σχόλ. Πλούτ., θησ. 27. Διόδ. Σικ. 4, 28, 2. Βαλέρ. Φλάκ., Arg. 5, 132. Παυσ. 1,2, 1. 1, 15,2. 1, 17,2. 1,25,2. 1,41,7.2,31, 4.2,32,9.3,25,3.4,31,8.5, 10,9.5, 11,4.5, 11,7. 5, 25, 11. 7, 2, 7 και 8. Πρβ. Ch. Picard, στο Mel. Radet. 1940, σ. 270-284 και του ιδίου Ephese et Claws. Παρίσι, 1922., Πάπυρος: Μέγα Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας, Βικιπαίδεια.
* Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like και κοινοποιήστε το στους φίλους σας!
ellinonpaligenesia
Conspiracy Feeds