η λύπη εμποδίζει να έρθει σε εμάς σύντομα αυτό που μας χρειάζεται, δηλ. η λογική σκέψη.
Όπως λοιπόν ρίχνουμε τα ζάρια, ρυθμίζουμε το παίξιμο μας αναλόγως με την ζαριά, όπως η λογική και η γνώση μας θεωρεί καλύτερα, και όχι σαν τα μικρά παιδιά που πέφτουν κάτω και κάθονται και κλαίνε βαστώντας το σημείο που χτύπησαν, αλλά να συνηθίσουμε την
ψυχή μας να στρέφεται τάχιστα προς την θεραπεία και την αποκατάσταση της πληγής ή της αρρώστιας εξαφανίζοντας με γιατρειά τους θρήνους..
Εκείνο λοιπόν το μέρος της ψυχής που μας οδηγεί προς την ανάμνηση του παθήματος και του θρήνου, χωρίς τελειωμό, άραγε δεν πρέπει να το αποκαλούμε παράλογο, και ανώφελο φίλο της δειλίας;»
( "Πολιτεία"- Πλάτωνος βιβλίο Ι' 604 b)
Διαβάστε επίσης:
Έχει πρακτική αξία η αρχαία ελληνική φιλοσοφία σήμερα;“, ερωτάται ο Τζον Γκλούκερ, ο οποίος διδάσκει Πλάτωνα στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ
Το σπήλαιο του Πλάτωνος και το Ματριξ στο 21ο Αιώνα
Το χιούμορ στην Αρχαία Ελλάδα
Η έννοια της φιλοξενίας στην Αρχαία Ελλάδα
Ηράκλειτος(544-484 π.Χ)-Ηρακλειτική σχολή
* Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like και κοινοποιήστε το στους φίλους σας!
=> mythiki-anazitisi
