όποιος αγάπησε, αύριο ας αγαπήσει!
Άνοιξη νέα ζωή, Άνοιξη αρμονική, Άνοιξις! …
Ο κύκλος ξαναρχίζει…
Αλήθεια ενώνονται οι εραστές, αλήθεια νυμφεύονται τ’ αντίθετα και το άλσος ανοίγει το φύλλωμά του με τις γόνιμες βροχές”!
(Αγρυπνία της Αφροδίτης)
Ανώνυμου Λατίνου ποιητή...
Τον ερχομό της Άνοιξης σηματοδοτεί η εαρινή ισημερία. Οι παραδόσεις λένε ότι η γη ήταν κάποτε ξαπλωμένη ότι δεν υπήρχαν οι 4 εποχές, ότι στο ένα ημισφαίριο ήταν πάντα καλοκαίρι και στο άλλο πάντα χειμώνας. Κάποια στιγμή μεταξύ Μύθου και πραγματικότητας, ο άξονας της γης μετακινήθηκε και από τότε ξεκίνησε η εναλλαγή των εποχών, τότε ξεκίνησε ο χρόνος να είναι κυκλικός, να υπάρχει ο θάνατος και η αναγέννηση της φύσης.
Πάντα οι γιορτές τις άνοιξης σε όλους τους πολιτισμούς ήταν γιορτές χαράς, ανανέωσης με κίνηση, με χορό, με τραγούδια. Υπάρχουν λουλούδια παντού και στολίδια στους ανθρώπους και στα σπίτια, υπάρχει πλούσιο ποτό και φαγητό και ασυγκράτητη χαρά, γιατί ένας νέος κύκλος θα ξεκινήσει.
Στην αρχαία Ελλάδα η εναλλαγή των εποχών του χρόνου σχετιζόταν με τον μύθο της αρπαγής της Περσεφόνης. Ο Άδης έκλεψε την Περσεφόνη για να την κάνει σύζυγό του. Η Δήμητρα όμως μαράζωνε από την θλίψη της και έψαχνε παντού την κόρη της, μαζί της όμως μαράζωνε και η φύση, πενθούσε μαζί της. Όταν κατάλαβε ότι η Περσεφόνη είναι στον Άδη την διεκδίκησε, όμως ο Άδης δεν ήταν διατεθειμένος να την αφήσει.
Έτσι ο Δίας αποφάσισε η Περσεφόνη μισό χρόνο να μένει με τον Άδη στον κάτω κόσμο (Φθινόπωρο – Χειμώνας) και μισό χρόνο να επιστρέφει στη μητέρα της στον επάνω κόσμο (Άνοιξη – Καλοκαίρι).
Προς τιμή της Θεάς Δήμητρας και της Περσεφόνης, τα Ανθεσφόρια γιορταζόταν στη περιοχή της Μεγάλης Ελλάδος (Κ.Ιταλία) και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, την πρώτη μέρα της Ανοίξεως, και περιελάμβανε χορούς στεφανωμένων κοριτσιών που ονομάζονταν «ανθεσφόροι».
Η Αργεία γιορτή περιελάμβανε πομπή των «ανθεσφόρων», με τη διαφορά ότι τα κορίτσια εδώ δεν ήταν στεφανωμένα, αλλά κρατούσαν κάνιστρα γεμάτα με άνθη.
Αναφέρεται ως μεγαλειώδης και πάντοτε με την συνοδεία μουσικής αυλών που έπαιζαν ειδική λατρευτική μουσική ,το λεγόμενο «Ιεράκιον Μέλος», γραμμένη από τον Αργείο μουσικό Ιέρακα, τον 7ο αιώνα πχ.
Τα Ανθεσφόρια τελούνταν επίσης στην Κνωσσό, προς τιμή της Ανθείας Αφροδίτης, καθώς επίσης και στην Μεγαλόπολη στο ιερό των Μεγάλων Θεών, όπου υπήρχαν αγάλματα ανθεσφόρων κορών που κρατούσαν στο κεφάλι τους καλάθι γεμάτο άνθη.
Διαβάστε επίσης:
Ἱεροσόλυμα, τὸ μεγαλύτερον ἱερὸν τοῦ Διὸς στὴν μυκηναϊκὴ περίοδο.
Ο μύθος για τη Ζώνη της Παναγίας και ποιους βοηθά
Ορφεύς Βακχικός Σταυρωμένος
Τι Μυστικό Κρύβει Το Μαντείο Της Δωδώνης ;
Λουκρήτιος: Απελευθέρωση από τον φόβο της θρησκείας.
* Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like και κοινοποιήστε το στους φίλους σας!
=> mythiki-anazitisi.blogspot.gr
