Ad

Από το Blogger.
 
Τα άρθρα που υπάρχουν στο Simple Mind είναι επι το πλείστων ξένα και αλιευμένα απο άλλες σελίδες στο διαδίκτυο. Μπορείτε να βρείτε την πηγή στην κάτω μεριά του εκάστοτε κειμένου.

Για οποιαδήποτε παρατήρηση, συμβουλή ή ακόμα αν θέλετε να δημοσιεύσουμε κάποιο άρθρο σας μπορείτε να μας στείλετε mail στο masterlista11@gmail.com

Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013

Camille Claudel

‘’ Η Ζωή μου ένα μυθιστόρημα… θα τολμούσε να πει κανείς ένα έπος, μια Ιλιάδα, μια Οδύσσεια. Χρειάζεται ένας Όμηρος για να την διηγηθεί, δεν θα το κάνω εγώ. Όχι σήμερα, δεν θέλω να σας στενοχωρήσω. Ζω σε ένα τόσο περίεργο κόσμο, τόσο παράξενο. Αν η ζωή μου υπήρξε ένα όνειρο, αυτό… είναι ο εφιάλτης….’’’

Camille Claudel, 24 Μαΐου 1934.

Γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1864. Αδερφή του Γάλλου ποιητή και συγγραφέα Paul Claudel, πέρασε τα παιδικά της χρόνια στην μικρή πόλη της Villeneuve την οποία και αγάπησε. Σε ηλικία 17 ετών αποφασισμένη να γίνει γλύπτρια εγκαταλείπει τη πόλη της και εγκατασταίνεται στο Παρίσι.

Ιδιαίτερη προσωπικότητα τόσο για το ταλέντο της όσο και για την εξωτερική της εμφάνιση. Χαρακτηριστικά ο αδερφός της αναφέρει πως έχει από τα πιο όμορφα μάτια, ένα μπλε σαν αυτό που συναντάς μόνο στις περιγραφές των λογοτεχνών στα μυθιστορήματα.


Πάνω κάτω τη ζωή της Camille Claudel είναι ευρέως γνωστή από διάφορες κινηματογραφικές, μυθιστορηματικές, θεατρικές, ακόμα και χορογραφικές παρουσιάσεις που έχουν κατά διαστήματα προταθεί. Στη καρδιά αυτών των διηγήσεων βρίσκεται ο θυελλώδης έρωτάς της με τον διάσημο γλύπτη Auguste Rodin που έληξε άδοξα οδηγώντας την Camille στην τρέλα και στο θάνατο. Ο Paul Morand συνοψίζει τον έρωτα αυτό στα απομνημονεύματά του : ‘’ Είναι μια θλιβερή ιστορία. Αυτό το κορίτσι είναι η καλύτερή του μαθήτρια. Είναι χαρισματική. Είναι εντυπωσιακά όμορφη και τον αγαπάει. Αλλά είναι τρελή. Το όνομα αυτής Camille Claudel.’’

Η γοητεία, το χάρισμα, ο έρωτας, η τρέλα αρκούν για να δημιουργήσουν έναν όμορφο θρύλο. Η ζωή της ωστόσο μοιάζει με ένα πάζλ από το οποίο λείπουν κομμάτια. Άλλα κρυμμένα, άλλα απλά διαλυμένα.

Για αρκετά χρόνια η Camille υπήρξε μαθήτρια και ερωμένη του Rodin. Ο ένας επηρέαζε τον άλλο. Η Camille δεν κατάφερε ποτέ να διώξει από τη ζωή του Rodin την γυναίκα του, Rose Beuret , έτσι αποφασίζει να τον εγκαταλείψει οριστικά το 1898. Δεν θα ξαναέρθουν ποτέ σε επαφή. Η εγκατάλειψη μοιάζει σκληρή. Η Camille τον παρακαλάει γονατιστή για να ξανασυναντηθούν όταν ο γλύπτης επιστρέφει στην Rose.


Ο Ροντέν υπήρξε ωστόσο ο πρώτος που αντιλήφθηκε την κατάσταση της τρέλας της γλύπτριας και προσπάθησε να την βοηθήσει. Μέχρι και το θάνατό της την ενίσχυε με οικονομική βοήθεια, κρυμμένος πίσω από ψευδώνυμο. Το 1906 η κατάσταση της τρέλας της έφτασε σε οριακό σημείο οδηγώντας την στη παράνοια να πιστεύει ότι ο Rodin ήθελε να την εκδικηθεί και κατέστρεψε το εργαστήριο της.

Οι μύθοι γύρω από το όνομα της Camille Claudel ποικίλουν και οδηγούν συχνά σε παρεξηγήσεις. Ζηλιάρα και διεκδικητική αδερφή του γνωστού λογοτέχνη Paul Claudel ; Μια τρελά ερωτευμένη γυναίκα με τον καταξιωμένο γλύπτη Auguste Rodin; Ένα καλομαθημένο παιδί της μικροαστικής Παρισινής κοινωνίας του 19ου αιώνα ; Η πιο ταλαντούχα γλύπτρια της εποχής της.


Η Camille δεν ήταν ούτε η καταραμένη καλλιτέχνιδα που κανείς δεν την καταλάβαινε και ζούσε στη μιζέρια ούτε η πρώιμη φεμινίστρια που την κατηγορούσαν. Η Camille ονειρευόταν τόσο το να παντρευτεί όσο και το να καταξιωθεί ως γλύπτρια. Η δυσκολία που αντιμετώπιζε στις παραγγελίες από το κράτος και τα μουσείο οφείλονταν στο γεγονός ότι ήταν γυναίκα και το κράτος δεν ήταν τόσο ανοιχτό εκείνη την εποχή στη γυναικεία καλλιτεχνική φύση και δημιουργία σε αντίθεση με τον Rodin που από πολύ νωρίς είχε τη στήριξη πλούσιων μαικήνων.

Σύμφωνα με μελετητές η Camille δεν πέθανε ούτε από τρέλα ούτε από γεράματα, αλλά από ασιτία στο ψυχιατρικό άσυλο όπου νοσηλευόταν κατά την Κατοχή και το βάρος της εγκατάλειψης από την οικογένεια της και τον αγαπημένο της αδερφό Πωλ.


Αν και δεν βρισκόταν μακριά από το ίδρυμα, Ο Paul Claudel αφοσιωμένος στη διπλωματική του καριέρα δεν την επισκεπτόταν κρίνοντας πως δεν είναι αναγκαίο παρόλα τα καλέσματά της για βοήθεια που του μετέφεραν οι γιατροί. Είναι γεγονός πως δεν υπήρχε εκείνη την εποχή η κατάλληλη αγωγή για όσους αντιμετώπιζαν προβλήματα ψυχικά ή νοητικά.

Πέθανε το 1943 . Θάφτηκε στο Montfavet. Παρ όλη την επιθυμία της να γυρίσει στο σπίτι της, κοντά στην οικογένειά της δεν επέστρεψε ποτέ στη Villeneuve.

Μαρία Ξυπολοπούλου


* Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like και κοινοποιήστε το στους φίλους σας!

Πηγή

 
Simple Mind © 2011 SpicyTricks & ThemePacific.